Antibiyotiğe dirençli bakterler kanalizasyonlardan su yollarına kaçabilir ve hastalık salgınına neden olabilir mi?
Environmental Science: Water Research & Technology dergisinde yayınlanan yeni bir Rutgers çalışması, kanalizasyon duvarlarına yapışan mikrop yüklü "biyofilmleri" inceledi ve hatta içinde kalan mikropları incelemek için simüle edilmiş bir kanalizasyon inşa etti.
Bu biyofilmlerin genellikle zararlı, antibiyotiğe dirençli bakteriler içerdiğini ve kanalizasyonları dezenfekte etmek için standart tedaviye dayanabileceğini buldular.
Ağartıcı ile temizlik, biyofilmlerin yoğunluğunu azaltabilir, ancak bunları tamamen ortadan kaldırmaz, bu da atık su arıtma işçileri ve halkı sağlık risklerine maruz bırakır.
Kanalizasyon hattının dezenfekte edilmesi, özellikle kanalizasyon hatlarını yüksek riskli mikroplara maruz bırakabilecek bir hastalık salgını veya biyoterörizm olayı sonrasında, kanalizasyon bakımı yapılmadan önce iyi bir fikir olabilir.
Neyse ki, SARS-CoV-2 ile ilgili olarak, COVID-19, su ve atık suyun neden olduğu koronavirüsün önemli iletim yolları olması beklenmemektedir.
Normalde, bir tuvalette yıkanan bir atık su arıtma tesisine gider. Ancak yağış, işlenmemiş atıkların koylara, nehirlere, akarsulara ve diğer su yollarına taşmasına neden olabilir.
Araştırmacılar, potansiyel en kötü durum senaryosunun, atık su, kanalizasyon katıları ve biyofilmleri yüzey suyuna bırakan kanalizasyon taşması sonrasında bulaşıcı bir hastalık salgını olacağını söylüyor.
Koronavirüsün izlenmesi için atık su bazlı epidemiyolojiye olan ilgisi göz önüne alındığında, çalışmamız kanalizasyon süreçlerini ve patojenlerle en iyi nasıl mücadele edileceğini dikkate alma ihtiyacını vurgulamaktadır. "
Nicole Fahrenfeld, Çalışma Kıdemli Yazar ve Doçent, İnşaat ve Çevre Mühendisliği Bölümü, Mühendislik Fakültesi, Rutgers Üniversitesi-New Brunswick
"Koronavirüsün kanalizasyonda ne kadar süre kalacağını ve bunun atık suda izlenmesini etkileyip etkilemeyeceğini anlamak için deneylerimizin bir bölümünü tekrarlamaya çalışacağız."
Araştırmacılar, kanalizasyon boru malzemelerinin (beton veya PVC plastik) biyofilm oluşumunu etkilemediğini, ancak ağartıcıların dezenfekte edilmesinde etkinliğinde rol oynadığını buldu. Ağartıcı, biyofilmlerin PVC'den çıkarılmasında betondan daha iyidir, muhtemelen PVC daha pürüzsüzdür.
Baş yazarı Rutgers doktora öğrencisi William R. Morales Medina'dır. Rutgers'de doktora alan Alessia Eramo ve Rutgers lisans öğrencisi Melissa Tu çalışmaya katkıda bulundu.
Medina, WRM, vd . (2020) Boru malzemesi, mikrop kaynağı ve dezenfeksiyonun bir fonksiyonu olarak kanalizasyon biyofilm mikrobiyomu ve antibiyotik direnç genleri: saha ve laboratuvar çalışmaları †. Çevre Bilimi: Su Araştırma ve Teknolojisi. doi.org/10.1039/D0EW00265H.
Recommended for you
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.