Mamografi tarihi, sosyal faktörler ile tıbbi bir teknolojinin yükselişi arasındaki bağlantının güçlü bir örneğini sunar. Aynı zamanda, tıp camiasının kanser teşhisi ve tedavisi gibi karmaşık bir alandaki yeni keşifleri değerlendirmeye ve kucaklamaya çalışırken, özellikle de cinsiyete dayalı önyargı ve cinsiyet kimliği meselelerine bağlı olduğunda karşılaştığı derin zorlukların bir dersidir. Mamografi, kadınların yaşamları ve vücutlarıyla olan derin bağları göz önüne alındığında, kanser tarihinde eşsiz bir yere sahiptir. Bölüm 1 mamografiyi ileriye götüren teknolojik zorunlulukları inceleyecek ve Bölüm 2 gelişen teknolojiyi teşvik eden ve engelleyen sosyal faktörleri ele alacaktır.
Tüm Parıltılar
Teknolojideki yenilikler, tıp biliminin hastaların hayatlarını kurtarma ve iyileştirmedeki ilerlemesine o kadar büyük katkı sağladı ki, yeni teknolojinin cazibesi ve başarılı olduğunu görme ve kucaklama arzusu derinleşti.
Ohio, Cleveland Clinic'te bir cerrah olan Michael Rosen, yeni teknolojilerin benimsenmesine ilişkin bir tartışmada, tıbbi teknolojinin yaşam döngüsündeki doğal risklere dikkat çekti: "Cerrahi yeniliğin aşamaları, resmi test olmaksızın yeni bir standart olarak kesin olarak kabul edilen erken bir umut vaat eden raporla bir hipotezin oluşturulması. Yaşam döngüsü devam ettikçe ve karşılaştırmalı etkililik verileri, uygun şekilde tasarlanmış denemeler yoluyla yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladıkça, prosedür veya cihaz genellikle sonuçta terk edilir. " 1
Mamografinin tarihi, örnek olarak verilen bu korkunç uyarıyı, yalnızca yeni tıbbi teknolojilerin geliştirilmesiyle ilgili zorlukları değil, aynı zamanda yeni bir teknolojinin etkinliğini ve uygunluğunu doğrulamakla ilgili derin sorunları da ortaya çıkaran bir nesne dersi olarak taşır. şimdiye kadar başlangıç.
Modern Bir Başarısızlık mı?
Aslında, mamografi teknolojisindeki en modern gelişmelerden biri olan dijital görüntüleme, teknoloji tıp camiasına yayılmaya devam ederken bile hayat kurtarmadaki etkinliği açısından son zamanlarda sorgulanmaya başlandı.
Yakın zamanda yapılan bir meta-analiz, meme kanseri taramasının sonuçlarında dijital analiz ve tarama mamogramları kullanılırken geleneksel film kaydına göre çok az iyileşme olduğunu veya hiç iyileşmediğini göstermiştir.
Meta-analiz, toplam 16.583.743 tarama incelemesi (10.968.843 film ve 5.614.900 dijital) ile 24 çalışmayı değerlendirdi. Çalışma, film taraması yerine dijital kullanarak kanser tespit oranındaki farkın 1000 taramada yalnızca 0,51 tespit artışı gösterdiğini buldu.
Araştırmacılar, "dijital mamografinin görüntülerin daha kolay depolanması ve işlenmesi nedeniyle tıbbi tesisler için yararlı olmasına rağmen, bu sonuçlar filmden dijital mamografiye geçişin taranan kadınlar için sağlık yararları sağlamadığını gösteriyor" sonucuna vardı. 2
Aslında araştırmacılar, "Bu analiz, yeni teknolojinin iyileştirilmiş sağlık sonuçlarına ve teknik kazanımların ötesine geçmesini sağlamak için, tomosentez gibi teknolojide gelecekteki değişikliklerin etkilerini dikkatlice değerlendirme ihtiyacını güçlendiriyor" dedi. 2
1960'lardan 1990'lara kadar mamografi taramasının etkinliğini belirlemek için kullanılan dokuz ana randomize klinik araştırmanın hiçbiri dijital veya 3-D dijital mamografi (dijital meme tomosentezi veya DBT) kullanmadı. İlk denemede doğrudan pozlamalı film mamografisi kullanıldı ve diğerleri ekran filmi mamografisine dayandı. 3 Ve yine de, yeni dijital teknolojilerin geçerliliğine ilişkin varsayımlar, bu çalışmalardan türetilen taramanın geçerliliğinin genel kabulüne ve görüntünün kalitesindeki herhangi bir teknolojik iyileştirmenin doğası gereği bir iyileştirme olması gerektiğine dair doğal bir varsayıma dayanıyordu. taramanın genel sonuçları.
Yeni teknolojilerin beklentileri karşılamadaki başarısızlığı, araştırmacıların, uygulayıcıların ve benzer hasta gruplarının yüksek umutları için ciddi bir düzeltmedir ve belki de mamografinin riskleri / yararları ile ilgili tartışmaların ve güvensizliğin paralel geçmişine daha fazla katkıda bulunmaya mahkumdur. bir medya ve bilimsel dayanak noktası oldu.
Tıbbi teknolojinin tarihi, yeni keşifler için yolun sonunda çok sık hayal kırıklığı buldu. Ancak, dijital taramanın hayal kırıklığına uğratan sonuçları mamografinin ilerlemesinde bir başarısızlık olarak değerlendirilse de, bu teknolojinin yolundaki başka bir duraklama olması muhtemeldir ve geçmişi başından beri çalkantılıdır.
Yeni Bir Bakış Açısı İhtiyacı
Mamografinin orijinal ve devam eden gelişiminin arkasındaki mantık, tüm kanser tarama yöntemlerinde ortak olan basit bir mantıktır – kanser ne kadar erken teşhis edilirse, eldeki terapötik rejimlerle etkili bir şekilde tedavi edilme olasılığının o kadar yüksek olduğu inancı. Taramanın maliyet-fayda oranıyla ilgili bazı tartışmalar olsa da, özellikle meme kanseri için tedaviler mükemmel olmadığında ve dünya çapında maliyet ve bulunabilirlik açısından büyük ölçüde farklılık gösterdiğinde, itici inanç mamografinin erken cerrahi ve kemoradyasyon tedavisine izin vermede bir sonuç faydası sağladığı yönündedir. iyileştirici bir niyetle.
Mamografinin erken gelişiminin arkasında iki ana itici güç vardı. Birincisi, meme kanserinin son derece ölümcül doğasıydı, özellikle çok geç yakalandığında ve o sırada mevcut olan tek seçenek olan ameliyattan yararlanamayacak kadar uzağa yayıldığında. İkinci cerrahi tedavi şiddeti, aynı anda sadece tedavi seçeneği radikal karşılaştığı kadınların sıkıntı verici sayısıydı mastektomi hekimler tarafından öncülük prosedürü William Stewart Halsted Johns Hopkins Üniversitesi, Baltimore (1852-1922) ve Willy Meyer (1858-1932), New York'ta.
1894'te, anestezik ve antisepsi gelişiminin hastayı kaçınılmaz olarak öldürmeden daha da zor cerrahi prosedürleri mümkün kıldığı bir çağda, her iki erkek de göğüs, göğüs kasları ve koltuk altının çıkarılmasını içeren oldukça kapsamlı bir operasyonun sonuçlarını ayrı ayrı yayınladı. Lenf düğümleri.
Meme kanserinin yayılma derecesini belirleyen cerrahi öncesi bir yöntem olmadığı, kötü huylu gelişmeleri görsel olarak iyi huylu büyümelerden ayırt etme yeteneği olmadığı sürece, bu "özür dilemekten daha güvenli" yaklaşım, artan sayıda cerrahın varsayılan yaklaşımı haline geldi ve radikal mastektominin sert çözümü evrensel olarak giderek daha fazla uygulanıyordu.
Ancak 1895'te, x-ışınlarının keşfi ile tıp bilimi, vücudun içini görselleştirmek için neredeyse mucizevi bir teknolojiyi fark etti ve radyoaktif materyaller, hem yasal uygulayıcılar hem de haydutlar tarafından tıbbi tedavilerde rutin olarak kullanıldı.
Bununla birlikte, ilk günlerde, x-ışınları kullanıcıları, büyük radyasyon dozlarının ciddi biyolojik etkilere sahip olabileceğinin farkında değildi ve radyasyon alanı gücünü ve biriktirme dozunu belirlemenin hiçbir yolu yoktu.
Aslında, x-ışını tüplerinin erken kalibrasyonu, operatör bir elini doğrudan röntgen ışınına yerleştirdiğinde üretilen cilt kızarıklığı (eritem) miktarına dayanıyordu.
Bu ortamda, yalnızca birkaç on yıl içinde, özellikle mamografi görüntülemede gelişmelerin gelişmesiyle birlikte, yeni röntgenler birçok durumda daha küçük, daha iyileştirilebilir meme kanserlerini belirleyebildi. Bu, nihayetinde cerrahların, aynı anda invazivliğinden korkan ve hayat kurtarıcı potansiyeli nedeniyle kucaklanan, oldukça şekilsiz hale getiren radikal mastektomiden daha az kapsamlı operasyonlar geliştirmelerine ve kullanmalarına izin verdi. 4
Öncü Dönem
Mamografinin teknolojik tarihi, iyileştirici cerrahi yaklaşımların umutlarını daha da ileriye taşımak için daha iyi görüntüleme ve tekrarlanabilirlik arayışıyla yönlendirildi.
1913'te Alman cerrah Albert Salomon (1883-1976), röntgen kullanarak meme kanserini ilk tespit eden kişiydi, ancak "Beiträge zur patolojisi ve klinik der mammakarzinome" adlı eserinde yayınlanan görüntülerde olduğu gibi, klinik kullanımı belirlenemedi. meme kanserlerinin patolojisi ve kliniği) "göğüs kanseri tümörlerinin anatomisini ve yayılmasını gösteren, ancak ameliyat öncesi taramaya adapte edilmemiş ameliyat sonrası göğüs örneklerinin fotoğraflarıydı.
Salomon'un çalışması 1913'te yayımlandıktan sonra, Alman cerrah Otto Kleinschmidt'in (1880-1948) akıl hocası plastik cerrah Erwin Payr'a atfettiği dünyanın ilk otantik mamografisini anlatan bir rapor yayınladığı 1927'ye kadar yeni mamografi literatürü yayınlanmadı. (1871-1946). 5
Bunu kısa bir süre sonra 1930'da Rochester Üniversitesi'nden (NY) radyolog Stafford L.Warren'in (1896-1981) çalışması takip etti ve meme kanserlerinin in vivo preoperatif değerlendirmesi için standart röntgenogramların kullanımı hakkında bir makale yayınladı. . Tekniği, görüntüyü büyütmek için ızgara mekanizmasına ve yoğunlaştırıcı ekranlara sahip bir stereoskopik sistemin kullanımını içeriyordu. Mamografi tekniğinde meme basısı yer almadı. "Dr. Warren, maligniteyi tahmin etmek için bu tekniği kullanırken% 92 oranında haklı olduğunu iddia etti." 5
Histopatolojik teşhisi olan 119 kadınla (61 iyi huylu ve 58 kötü huylu) yaptığı çalışma, tekniğin rutin kullanım için uygunluğunu gösterdi ve "ilgi artışı" yarattı. 6
Ancak o zamanın teknolojisinin kullanımı zordu ve sonuçların laboratuvardan laboratuvara yeniden üretilmesi zordu ve sonuçta geniş kabul görmedi. Warren'ın diğer şöhret iddiaları arasında Manhattan Projesi'ne katıldı ve atom bombalarının atılmasından sonra Hiroşima ve Nagazaki'deki radyasyon hasarını değerlendirmek için gönderilen ekiplerin bir üyesiydi.
Ve aslında, mamografi ve diğer tüm röntgen görüntüleme tekniklerindeki gelecekteki gelişmeler radyasyona maruz kalmayı en aza indirme girişimlerini; Bu tür girişimler, kısmen, atom bombası radyasyonunun trajik etkisiyle ve hayatta kalanlar üzerinde yürütülen tıbbi çalışmalardan kaynaklanıyordu.
Hastalıktan Daha Ölümcül Bir Görüntü
Nymphus Frederick Hicken (1900-1998) ile birlikte Chicago'daki Emil Ries, MD'nin öncü çalışmalarına dayanan meme kanallarının daha iyi görselleştirilmesi dahil olmak üzere, 1930'lar ve 1940'larda mamografi tekniğinde daha fazla gelişme meydana geldi. kontrast mamografi kullanımı (ayrıca duktografi veya galaktografi olarak da bilinir). Bir yan notta, Dr. Hicken 1937'de mamografi ve mamografi terimlerini tanıtmaktan sorumluydu.
Meme ucuna radyografik olarak opak bir kontrast maddenin enjekte edilmesini içeren duktografi ile ilgili sorunlar, yağ bazlı lipiodol gibi erken dönem kontrast ajanlarının toksik olduğu ve apselere neden olabileceği kanıtlandığında meydana geldi. 7 Bu ilerleme, diğer ajanların gelişmesine yol açtı ve o zamanlar en popüler olanlardan biri, birçokları için ölümcül olacaktı.
İlk kez 1928'de kullanılan Thorotrast, hemen göze çarpan yan etkilerinin olmaması ve sağladığı yüksek kaliteli kontrast nedeniyle geniş çapta benimsendi. Thorotrast, 1930'lardan 1950'lere kadar tüm dünyada radyolojik görüntüleme ajanı olarak kullanım için popülerlik kazanan radyoaktif toryum dioksit partiküllerinin bir süspansiyonuydu ve tahminen 2-10 milyon radyografik muayenede, özellikle beyin cerrahisi için kullanıldı.
1920'lerde ve 1930'larda, dünya hükümetleri, özellikle işçiler arasında radyasyona maruz kalmanın tehlikelerini fark etmeye başlamıştı, ancak o zamanlar çoğu uygulayıcı tarafından bilinmeyen toryum dioksitin ömrü boyunca vücutta tutulduğu için thorotrast benzersiz bir durumdu. % 70'i karaciğerde,% 20'si dalakta ve geri kalanı kemikli medulla ve periferik lenf düğümlerinde biriken hasta.
Thorotrast'ın ilk kullanımından on dokuz yıl sonra, maruziyetine atfedilen ilk insan kötü huylu tümör vakası bildirildi. "Karaciğer neoplazmı vakalarının yanı sıra, aplastik anemi , lösemi ve etkileyici bir kromozom anormalliği insidansı, maruz kalan bireylerde kaydedildi." 8
Özellikle Japonya'da olmak üzere başka yerlerde yaygın olarak benimsenmesine rağmen, thorotrast kullanımı Amerika Birleşik Devletleri'nde hiçbir zaman popüler olmadı, çünkü kısmen 1932 ve 1937'de Amerikan Tabipler Birliği tarafından kullanımını kısıtlamak için uyarılar yayınlanmıştı. 9
İyotlu hidrofilik moleküllerin geleneksel röntgen, bilgisayarlı tomografi ve floroskopi prosedürleri için kontrast maddeler olarak kullanımına doğru bir kayma olmuştur.9 Bununla birlikte, bu ajanların da kendi riskleri ve tehlikeli yan etkileri olduğu keşfedilmiştir. Bazı hastalarda alerji, kardiyovasküler hastalıklar ve nefrotoksisite gibi ciddi yan etkilere neden olabilirler.
Yavaş Kabul ve Sınırlı Sonuçlar
1930 ve 1950 arasında, Philadelphia'dan Dr. Warren, Jacob Gershon-Cohen (1899-1971) ve Uruguay'dan radyolog Raul Leborgne, "meme kanseri teşhisi için fiziksel muayeneye ek olarak mamografi müjdesini yaydılar." 4 İkincisi ayrıca daha kaliteli görüntüler üretmek ve gereken radyasyona maruz kalmayı azaltmak için göğüs sıkıştırma tekniğini geliştirdi ve iyi huylu ve kötü huylu mikrokalsifikasyonlar arasında görselleştirilebilecek farklılıkları açıkladı.
Ancak, daha yüksek kaliteli görüntüler üretmek için çift emülsiyon film ve göğüs sıkıştırma gibi iyileştirmelerin uygulanmasına rağmen, "mamografik filmler genellikle karanlık ve puslu kaldı. Üstelik, yeni teknikler görüntüleri iyileştirirken diğer araştırmacılar tarafından kolayca yeniden üretilemedi ve klinisyenler, "ve bu nedenle hala geniş çapta benimsenmedi. 4
Mamografinin Küçük Fark Edilebilir Etkisi
Teknolojinin var olmasına ve popülerleştiricilerine sahip olmasına rağmen, mamografinin epidemiyolojik düzeyde çok az etkisi vardı.
1929'dan 1948'e kadar 20 yılda tespit edilen ortalama maksimum meme kanseri tümörü çapında ve düğüm pozitiflik oranında büyük bir değişiklik olmamıştır.10 Ancak, 1940'ların sonlarından başlayarak, Amerikan Kanser Derneği halk eğitimi kampanyalarına ve erken teşhis eğitimine başladı ve daha sonra, 1968'e kadar her 10 yılda bir görülen ortalama maksimum tümör çapında çapta% 3'lük bir düşüş vardı.
"Bunu, 1940'ların sonlarından itibaren kanser teşhisini etkileyecek başka hiçbir olayın meydana geldiği bilinmediği için, 1947'de başlayan televizyon, yazılı basın ve profesyonel yayınlar aracılığıyla erken teşhis konusunda halk eğitimi ve mesleki eğitimin etkisi olarak yorumladık." 10
Bununla birlikte, o zamanki erken teşhis yöntemleri, kendi kendine muayene ve topaklar için klinik muayeneydi; mamografi, birkaç on yıl sonra genel kabulü genişleyene kadar nispeten sınırlı bir araç olarak kaldı.
Robert Egan, "Mamografinin Babası" ve diğerleri
Mamografinin bir tarama aracı olarak geniş kabulü ve geniş bir nüfus düzeyindeki etkileri, büyük ölçüde 1950'lerin sonlarında ve 1960'larda Robert L. Egan'ın (1921-2001) çalışmalarından kaynaklanmıştır.
Dr. Egan'ın çalışması, 1956'da, Paris'teki Curie Vakfı'ndan bir meme kanserini açıkça gösteren bir mamogram getiren konuk arkadaş Jean Pierre Batiani'nin sunumundan ilham aldı. Görüntü, çok düşük kilovat, yüksek tüp akımları ve ince taneli film kullanılarak yapılmıştır.
O sırada radyoloji bölümünde yaşayan Dr. Egan'a, bölüm başkanı sonuçları çoğaltma görevi verildi.
1959'da, daha sonra Houston'daki Texas Üniversitesi MD Anderson Kanser Merkezi'nde bulunan Dr. Egan, mamografi için yüksek miliamperajlı-düşük voltajlı bir teknik, ince gren yoğunlaştırıcı bir ekran ve tek emülsiyonlu filmler kullanan bir kombine teknik yayınladı. böylece önceki röntgen tekniklerine göre radyasyona maruz kalmayı önemli ölçüde azaltır ve taramanın görselleştirmesini ve tekrarlanabilirliğini geliştirir.
1960'a gelindiğinde, Dr. Egan, MD Anderson'da 1000 mamografi vakası bildirdi ve bu, şüphelenmeyen kanserleri tespit etmek ve iyi huylu kitlelerde mastektomileri sınırlamak için uygun taramanın yeteneğini gösterdi. Nihayetinde biyopsi ile doğrulanan 245 meme kanserinden 238'i mamografi ile keşfedildi, bunlardan 19'u fizik muayenelerinde meme patolojisi göstermeyen kadınlarda bulundu. Kanserlerden biri biyopside kesildiğinde sadece 8 mm çapındaydı.
Dr. Egan'ın bulguları, ABD Halk Sağlığı Hizmetinin Kanser Kontrol Programı (ÇKP) tarafından bir soruşturma başlattı ve Ulusal Kanser Enstitüsü ve MD Anderson Hastanesi ve ÇKP tarafından ortaklaşa yürütülen, 24 kurum ve 1.500 hastayı içeren bir çalışmaya yol açtı.
"Sonuçlar, Egan'ın tekniğini kullanarak tarama çalışmaları için% 21'lik bir yanlış-negatif oranı ve% 79'luk bir gerçek-pozitif oranı gösterdi. Bu, Birleşik Devletler'deki kadınların görüntülemesi için bir dönüm noktasıydı. Tarama mamografisi geçici bir başlangıç yaptı." 5
Profesörüne göre, "Egan, Model T'ye kıyasla düzgün giden bir otomobil geliştiren adamdı. Mamografiyi haritaya koydu ve onu anlaşılır, tekrarlanabilir bir çalışma yaptı. Kısacası, modern mamografinin babasıydı." akıl hocası ve mamografi öncüsü arkadaşı Gerald Dodd, MD ( Emory School of Medicine web sitesi biyografisi ).
1964'te Dr. Egan kesin kitabı "Mamografi" yi yayınladı ve 1965'te tekniğini ayrıntılı olarak anlatan 30 dakikalık bir görsel-işitsel sunuma ev sahipliği yaptı. 11
Mamografinin kullanımı, 1963 yılında Philadelphia'daki Jefferson Medical College'da Richard H. Gold, MD'nin öncülüğünü yaptığı ve mamogramda saptanan herhangi bir şüpheli lezyon için doku teşhisi almayı kolaylaştıran gelişmiş preoperatif iğne lokalizasyonu yöntemleriyle daha da güçlendirildi. Dr. Gold palpe edilemeyen, mamografik olarak görülebilen lezyonların iğne ile lokalizasyonunu biyopsi öncesinde gerçekleştirerek, daha önce mümkün olandan daha küçük hacimde meme dokusunun cerrahi rezeksiyonuna izin verdi.
Dönem boyunca mamografi makinelerinde de artan gelişmeler ve ticari üreticilerin sayısında artış oldu.
Xerografik fotokopiden uyarlanan bir görüntüleme tekniği olan Xeroradyografi, doğrudan film görüntülemeye göre büyük bir gelişme olarak görülüyordu ve teknoloji, 1970'ler boyunca, yakından çalışan John N. Wolfe'nin (1923-1993) araştırmasına dayanarak popüler hale geldi. Xerox Corporation, göğüs görüntüleme sürecini iyileştirmek için. 6 Bununla birlikte, bu teknoloji, kağıt sıkışmaları ve toner sorunları da dahil olmak üzere bir ofis kopyalama makinesinin çalıştırılmasıyla ilgili tüm sorunlara sahipti ve en kötü yanı, gereken yüksek doz radyasyondu. Bu nedenle, hem kseromamografi hem de doğrudan pozlamalı film mamografisinin yerini tamamen alan ekran filmi mamografisinin kullanımı hızlı bir şekilde yerini alacaktı.
Mamografi Yürüyüşü
1960'lar ve 1990'lar arasında dokuz randomize klinik araştırma (RCT) serisi, mamografinin klinik kullanımının temelini oluşturdu. Bu çalışmalara Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Birleşik Krallık ve İsveç'te 600.000'den fazla kadın kaydoldu. Meme kanseri taramasının dokuz ana RKÇ'si Greater New York (HIP) Sağlık Sigortası Planı, Edinburgh denemesi, Kanada Ulusal Meme Tarama Çalışması, Kanada Ulusal Meme Tarama Çalışması 2, Birleşik Krallık Yaş denemesi, Stockholm denemesi idi. , Malmö Mamografi Tarama Denemesi, Göteborg denemesi ve İsveç İki İlçe Araştırması. 3
Bu denemeler, en erken HIP denemesinde doğrudan pozlamalı film mamografisi ve diğer denemelerde de film mamografisi kullanıldığı gerçeğinde görüldüğü gibi, teknolojideki gelişmeleri bir araya getirdi. 3
Dokuz büyük tarama denemesinin meta-analizleri, tarama ile meme kanseri ölüm oranının azalmasının yaşa bağlı olduğunu gösterdi. Özellikle, 40-49 yaş arası ve 50-59 yaş arası kadınlar için sonuçlar sadece sınırda istatistiksel anlamlılık gösterdi ve vakaların bireysel denemelerde nasıl tahakkuk ettiğine bağlı olarak değişti. "Farklılıkların gerçekten var olduğunu varsayarsak, 10 yıl boyunca taranan her 10.000 kadında meme kanseri ölüm oranındaki mutlak azalma 39-49 yaş için 3, 50-59 yaş için 5-8 ve 60-69 yaş için 12-21 arasında değişiyordu. . " 3 Buna ek olarak, 70-74 yaş arası kadınlar için tahminler, bu yaş grubundaki daha az sayıda kadının katıldığı çalışmalardaki düşük olay sayıları nedeniyle sınırlandırılmıştır.
Bununla birlikte, o zamanlar, çalışmaların mamografinin popülerliğini ve yayılmasını artırmada derin bir etkisi oldu.
Mamografiler daha yaygın hale geldikçe, standardizasyon önemli bir konu haline geldi ve 1987'de bir Mamografi Akreditasyon Programı başladı. Başlangıçta gönüllü bir program, tüm ABD mamografi tesislerinin akredite ve sertifikalı olmasını gerektiren 1992 Mamografi Kalite Standartları Yasası ile zorunlu hale geldi.
1986'da Amerikan Radyoloji Koleji, mamografinin standartlaştırılmış raporlamasını sağlamak için Göğüs Görüntüleme Raporlama ve Veri Sistemi ( BI-RADS ) girişimini önerdi; ilk rapor 1993'te yayınlandı.
BI-RADS şu anda beşinci baskısında ve mamografi, meme ultrasonografisi ve göğüs manyetik rezonans görüntülemenin kullanımını ele alarak, meme kanseri görüntülemenin her üç tekniği için standartlaştırılmış denetim yaklaşımları geliştirdi. 6
Dijital Çağ ve Ötesi
21. yüzyılın başlamasıyla birlikte dijital meme kanseri taraması dönemi başladı.
1980'ler ve 1990'lar boyunca uygulanan ekran filmi mamografi (SFM) tekniği, yoğun göğüs dokularının daha canlı görüntülerini üretmek için önceki röntgen filmlerine göre önemli avantajlara sahipti. Bir sonraki teknoloji olan dijital mamografi 20. yüzyılın sonlarında tanıtıldı ve ilk sistem 2000 yılında ABD FDA tarafından onaylandı.
Dijital mamogramlar için öne sürülen en önemli avantajlardan biri, radyoloğun görüntülerin kontrastını değiştirebilmesidir; bu, aksi takdirde standart filmde görünmeyen kitlelerin tanımlanmasına olanak tanır.
Bununla birlikte, girişte tartışılan son meta-analiz, bu tür faydaları sorgulamaya davet ediyor ve dijital mamografinin genel klinik sonuçlar üzerindeki etkinliği sorusu üzerinde yeni bir tartışmanın ortaya çıkması muhtemel.
Ancak teknoloji gelişmeye devam ediyor.
"SFM'den tam alan dijital mamografiye kadar sürekli ve önemli bir teknik gelişme oldu ve çok yakın zamanda dijital göğüs tomosentezinin (DBT) tanıtımı oldu. Bu teknik evrim, yeni mamografi teknolojileri kullanılarak tarama performansına ilişkin yeni kanıtlar gerektiriyor ve ABD Önleyici Hizmetler Görev Gücü tarafından güncellenmiş bir değerlendirmeye göre, yeni teknolojileri tarama uygulamasına dönüştürmek için gereken kanıt. 12
DBT, 2011 yılında Gıda ve İlaç İdaresi tarafından onaylanmıştır. Teknoloji, göğüs dilimlerinin 3 boyutlu bir görüntüsü halinde bir araya getirilen bir dizi görüntünün oluşturulmasını içerir. Geleneksel dijital mamografi, düzleştirilmiş bir göğsün 2 boyutlu bir görüntüsünü oluşturur ve radyolog, anormallikleri bulmak için katmanların arasından bakmalıdır. DBT, memenin tek tek veya sinematik modda görüntülenebilen birden fazla düşük doz dijital görüntüsünü yeniden oluşturmak için bir bilgisayar algoritması kullanır. 13
İlk denemeler, standart dijital mamografiye kıyasla yeni ve daha küçük meme kanserlerini tespit etmede DBT'nin önemli bir faydasını gösterdi.
40'lı yaşlarındaki kadınlarda, DBT normal meme dokusuna sahip her 1000 kadın muayenesinde dijital mamografiden 1.7 daha fazla kanser tespit etti. Ek olarak, bu yaş grubundaki dijital mamografi ile taranan kadınların% 16,3'ü geri aranırken, DBT kullanılarak tarananların% 11,7'si geri aranmıştır. Yoğun göğüsleri olan genç kadınlar için DBT'nin avantajı daha da büyüktü ve taranan her 1000 kadına 2,27 daha fazla kanser bulundu. Bu tür sonuçların klinik olarak iyileştirilmiş sonuçlara yol açıp açmayacağı bir soru olarak kalmaktadır. "Hala kanserleri gözden kaçırabilir. Ayrıca, geleneksel mamografi gibi, DBT çok agresif ve hızlı büyüyen tümörlerin neden olduğu ölümleri azaltmayabilir. Ve bazı kadınlar yine de yanlış pozitif sonuçlar için gereksiz yere geri çağrılacak." 14
Ancak bu tür teknolojik gelişmeler, araştırmacıların ve hastaların benzer şekilde umutlarını daha da artırıyor.
Sonuç
Tıp teknolojisi, hem bilimdeki gelişmeler hem de hastaların ve doktorların daha iyi sonuçlar için talepleri tarafından yönlendirilir. Örneğin mamografinin tarihi, hekimlerin canlı bir bedenin içine ilk kez ellerinde bir neşter olmadan bakmalarına olanak tanıyan x-ışını teknolojisindeki bilimsel ilerlemelere bağlıdır. Ancak mamografi aynı zamanda cerrahın memedeki kanserli kitleleri bir tedavi girişiminde bulunmak için yeterince erken bir aşamada tespit etme ihtiyacının bir sonucuydu ve aynı zamanda gerekli cerrahinin radikal doğasını en aza indiriyordu.
Görmek inanmak olsa da, ölüm kalım kararları vermek için görülenleri görme ve doğrulama ihtiyacı, 20. yüzyılın büyük bölümünde ve ötesinde mamografi teknolojisindeki gelişmelere olan talebi artırdı.
Kontrast maddelerle erken ve devam eden karışıklıktan dijital teknolojinin vaadinin görünürdeki başarısızlığına giden dolambaçlı yol, gelişen tıbbi teknolojilerin mevcut umut ve tehlikelerinin sürekli bir hatırlatıcısı olarak hizmet ediyor. DBT gibi mamografide daha fazla iyileştirmenin teknolojiyi sayısız kadının yaşamında büyük bir etkiye sahip olacak kadar geliştirip geliştirmeyeceğini veya manyetik rezonans görüntüleme ve ultrasondaki yeni gelişmelerin geleneksel mamografiyi geçmişin bir kalıntısı yapıp yapmayacağını görmek ilginç olacak.
Bu tarihin 2. Bölümü, mamografinin yükselişi ve yayılmasıyla yakından ilgili sosyal dinamikleri ve sosyal ihtiyaç ve halk korkularının ve tartışmalarının gelişimini nasıl etkilediğini ve teknolojik yenilikten daha fazla olmasa da ne kadar yayıldığını sunacak.
Bu makale yalnızca mamografi tarihinde yer alan sayısız ayrıntı ve teknolojiye değinebilirdi ve ilgilenen okuyucuları, onun karmaşık ve tartışmalı geçmişinden çok daha derin ve büyüleyici hikayeler için ilgili referansları incelemeye davet ediyorum.
Referanslar
2. J Natl Cancer Inst. 2020 Haziran 23. doi: 10.1093 / jnci / djaa080 .
3. Nelson H vd. Meme Kanseri Taraması: 2009 ABD Önleyici Hizmetler Görev Gücü Tavsiyesini Güncellemek İçin Sistematik Bir İnceleme. Kanıt Sentezi No. 124 . (Rockville, Md.: ABD Sağlık Hizmetleri Araştırma ve Kalite Kurumu, 2016 Ocak, s.29-49) 4. Lerner, BH. "Bugünü Yarının Gözüyle Görmek: Tarama Mamografisinin Tarihi" Patlak M ve diğerleri için arka plan raporu, Mammografi ve Ötesi: Meme Kanserinin Erken Saptanması için Teknolojiler Geliştirme (Washington: National Academies Press, 2001).
5. Grady I, Hansen P. Chapter 28: "Kuerer's Breast Surgical Oncology" de Mamografi (New York: McGaw-Hill Medical, 2010)
6. Radyoloji. 2014 Kasım; 273 (2 Ek): S23-44 .
7. Bassett LW, Kim CH. (2003) Bölüm 1: Dershaw DD'de Duktografi (eds) "Görüntüleme Kılavuzlu Girişimsel Göğüs Teknikleri" (New York: Springer, 2003, s. 1-30).
8. Cuperschmid EM, Ribeiro de Campos TP. 2009 Uluslararası Nükleer Atlantik Konferansı , Rio de Janeiro, 27 Eylül – 2 Ekim 2009
9. Bioscience Microflora. 2000; 19 (2): 107-16.
10. Cady B. Meme kanserinde yeni dönem. Taramanın hastalık sunumuna etkisi. Surg Oncol Clin N Am. 1997 Nisan; 6 (2): 195-202 .
11. Egan R. " Mamografi Tekniği ." Görsel-işitsel sunum. (Washington: ABD Halk Sağlığı Servisi, 1965).
12. Zackrisson S, Houssami N. Chapter 13: Evolution of Mammography Screening: From Film Screen to Digital Breast Tomosentthesis in " Breast Cancer Screening: An Examination of Scientific Evidence " (Cambridge, Mass .: Academic Press, 2016, s. 323- 46) .13. Melnikow J vd. Dijital meme tomosentezi ile meme kanseri taraması. Kanıt Sentezi No. 125 (Rockville, Md .: ABD Sağlık Hizmetleri Araştırma ve Kalite Ajansı, 2016 Ocak).
14. Yeni meme tarama teknolojisi daha fazla kanser tespit edebilir. Harvard Kadın Sağlığı İzleme çevrimiçi, Haziran 2019 .
Mark Lesney, Hematology News'in editörü ve MDedge.com/IDPractioner'ın yönetici editörüdür. Biyoteknoloji ve tıp tarihine odaklanarak bitki virolojisinde doktora ve bilim tarihinde doktora derecesine sahiptir. American Chemical Society'de yazar / editör olarak çalıştı ve Washington Georgetown Üniversitesi'nde biyokimya ve moleküler ve hücresel biyoloji bölümünde yardımcı doçent olarak görev yaptı.
Bu makale ilk olarak Medscape Professional Network'ün bir parçası olan MDedge.com'da yayınlandı.
Recommended for you
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.